
دکتر محمود رئوفی استاد دانشگاه و مشاور سابق جاسم جادری و از چهره های شناخته شده جریان اصلاح طلبی، یکی از نخستین شخصیت هایی بود که سخنان استاندار خوزستانی را بر نتافت و با نگارش مطلبی، گفته های وی را به چالش کشید.
دکتر رئوفی با اشاره ای گذرا به سابقه استان هرمزگان در پاسخ به نماینده عالی دولت تدبیر و امید درباره بی آبی و بی برقی استان در گذشته، گوشزد کرده که "ایشان باید تاریخ شهرنشینی ایرانیان را تورقی کنند چون بندرعباس قبل از انقلاب همه اینها را داشت، نه تنها آب آشامیدنی داشت بلکه آن را به امارات متحده عربی و قطر نیز صادر میکرد. بندرعباس و بندرلنگه و میناب قبل از دبی و ابوظبی و قطر برق و آب و خیابان داشتند. تجار بندرلنگه از دوران قاجار معماران دبی بودهاند."
این چهره اصلاح طلب که پیش از این روش و منش استاندار منصوب روحانی را برنتافته و خام عنوان مشاورت نشد و در همان ابتدای کار راه خود را از او جدا کرد، مطلب خود را با اظهار تاسفی تلویحی به پایان برده و با بیانی دردآلود نوشته است: "چقدر هرمزگان مظلوم و بیپناه است که استاندارش هم پارهسنگ به صورتاش میزند."
هرچند دکتر رئوفی نخستین پاسخ به گفته های استاندار را ثبت کرده، اما واقعیت اینست که هنوز ناگفته هایی وجود دارد که لازم است جناب جادری به آنها توجه کند.
بسیار عجیب به نظر می رسد در دورانی که سرعت پیشرفت و تحولات روزانه و چه بسا لحظه ای رصد می شود، ایشان ترازوی سنجش خود را با پاره سنگ های دهه ای و دوره ای، میزان می کنند.
طبیعی است که با این نگاه متعجب و شگفت زده اصحاب کهف گونه از تحولات، که از قضا قرابتی مکانی نیز با موطن ایشان دارند، (اهالی دزفول کوه "هفت تنون "در نزدیکی این شهر را ماوای اصحاب کهف می دانند) نمی توان انتظار تغییر آنچنانی در ساختارها و زیرساخت های استان در دوران مدیریت ایشان داشت.
هر چند انگشت های بسیاری از اطرافیان در این مدت سعی در بستن گوش استاندار محترم جهت نشنیدن صداهای مختلف را داشته اند اما با این همه گوشزد کردن چند نکته خالی از لطف نیست.
حتی اگر فرض را بر صحت گفته های نماینده عالی دولت بگذاریم (که بر اساس اشارات دکتر رئوفی غیرممکن خواهد بود) اما نمی توان انکار کرد که به عنوان مثال بی بهره بودن بندرعباس از برق در سال 1295 به اندازه مرگ 15 مادر باردار از ابتدای سال 1395 تا پایان آبان ماه دردآور نیست.
اگر خیابان های بندرعباس در فلان سده آسفالت نبوده اند شاید جای تعجب نداشته باشد، اما استفاده از نیسان وانت برای جابجایی دانش آموزان در جاده های خاکی بشاگرد در دوران مدیریت شما که فقط در مدت یک ماه منجر به کشته و مجروح شدن دانش آموزان این دیار شد، جای تاسف دارد و از آن تاسف آورتر اقدام عملی که هیچ، دریغ از یک پیام تسلیت حضرتعالی.
اگر در دوران موسوم به ستمشاهی که احتمالا مرجع تاریخی شما بوده صدای مردم هرمزگان به پایتخت نمی رسید عجیب نیست اما وقتی مدیرعالی دولت در مرکز استان و طبقه چهارم ساختمان استانداری خبر مدیرکل ثبت احوال مبنی بر این که از ابتدای فروردین تا پایان آذر ماه 529 نوزاد و کودک زیر پنج سال در استان جان خود را به دلایل مختلف از دست داده اند و از این تعداد، 174 مورد مرگ در کودکان زیر یکسال بوده اند را نشنیده گرفته و کمیته ای برای بررسی آن تشکیل نمی دهد، به هیچ وجه قابل توجیه نیست.
نمی دانیم شما در گفته های خود درباره نداشته های گذشته بعید هرمزگان به مخابرات هم اشاره کرده اید یا نه اما در همین حال استمراری، شهروندان قطب صادرات و واردات و قطب فولاد و قطب خیلی چیزهای دیگر، برای گرفتن یک خط تلفن ثابت در مرکز استان باید مدتی طولانی، در نوبت بمانند که این نیز عجیب و غیرمعقول است.
در شاخصی مانند بافت های فرسوده که بیش از 40 درصد مساحت شهری بندرعباس در سال 95 را تشکیل می دهد نیز تقصیری متوجه شما نیست و شاید این هم یادگار دوران ماقبل تاریخ باشد اما سهم شما در نوسازی این بافت های فرسوده چقدر بوده است.
این اشارات، تنها در شاخص های قابل مقایسه فیزیکی بوده و دستاوردها در حوزه های اجتماعی و آسیب هایی مانند اعتیاد، روسپیگری، ایدز، فرار از خانه زنان و دختران، طلاق، مصرف مشروبات الکلی و ...را متر و معیار دیگری باید که با توجه به پنهانی بودن آمار در این بخش ها، پرداختن به آنها نه ساده است و نه مستند.
آخرین و شاید مهمترین نکته در باب سخنان مقام عالی دولت در استان، تاثیر منفی آن در شکاف یا شاید هم ایجاد گسل اجتماعیست.
درست یا نادرست آنچه شما در این مقام می گویید با توجه به غیربومی بودنتان سنجیده می شود و خواسته یا ناخواسته، دیدگاه شما به سایر اقشار اجتماع نیز نسبت داده شده و چه بسا مردم هرمزگان آن را به عنوان الگویی از نگاه "غیربومی یا سرحدی ها " به هرمزگان بپندارند .
این در حالیست که واقعیت چیز دیگریست و تجربه نشان داده، هموطنانی که از سایر نقاط ایران به هرمزگان آمده اند، در یک استدلال عقلی و منطقی، مزایا و برتری هایی در این خطه نسبت به دیار خود دیده اند که در آن سکنا گزیده اند و بهتر است این همزیستی دیرینه را با گفتار شائبه برانگیز خود، خدشه دار نکنید و منطبق با اهداف نظام اسلامی و دولت تدبیر و امید، منادی وحدت باشید. |